Chili
14 mei 2011 tm 26 mei 2011 &
30 mei 2011 tm 02 juni 2011
Chili
We moeten vanuit Argentinië even de Andes over maar dat is niet anders. We zigzaggen over de bergpassen en we ervaren dat het iets langer duurt om de grens over te komen. In Chili houden ze van controleren en dat gebeurt dan ook volop. Alle tassen worden gecontroleerd en alles moet door de screener. Na een relatieve korte rit komen we in Santiago aan en kunnen we de stad gaan verkennen. Santiago is een leuke stad waar je zonder problemen rond kan lopen en de door de stad kan banjeren. In Santiago moeten we net als in het begin van Argentinië even weer wennen aan de prijzen. We zitten in het Universiteiten gedeelte en de jongeren drinken hier veel bier en eten een hapje. Het is een gezellige boel.
In Santiago zijn ook de Human Bodies neergestreken. De wandelende tentoonstelling die 15 chinezen laat zien in alle kleuren en geuren die ze hebben kunnen bedenken. De chinezen hebben al dan niet vrijwillig aangemeld en bij hun overlijden zijn ze op diverse manieren in plakjes gehakt en opengehaald zodat wij een kijkje kunnen nemen in de body within. Heel interessant en educatief om te zien. Na een paar daagjes in Santiago is het voor ons tijd om te doen waarvoor we hier gekomen zijn. Naar het vliegveld en naar Paaseiland.
Vanuit Santiago bezoeken we ook nog Vina del Mar en Valpariaso, dit zijn beroemde en populaire kustplaatsen van Chili. Wij vonden er geen reet aan en we zijn hier eigenlijk korter geweest dan de tijd die het kost om in een bus ernaar toe te zitten. Het is ook geen supergoed strandweer en dat helpt ook niet. We zien wel de bloemendaalflats hier staan langs de kust en afgezien van een klokje van bloemen en wat kleine kasteeltjes is er niet zoveel te zien. De gekleurde huisjes en de pittoresque straatjes kunnen ons niet boeien. Nee, deze doorgewinterde wereldreizigers hebben wat meer hoogstaande plaatjes nodig om geboeid te worden.
Paaseiland
Vantevoren bestempeld als een hoogtepunt en dat ging het zeker worden. Paaseiland is een uniek stukje wereld in de Grote Oceaan. Ooit gevonden door mannetjes in boten en vervolgens volgezet met de herkenbare beelden. De Maui’s. De vlucht gaat lekker en bij het landen proberen we een glimp op te vangen van de beelden op het eiland, maar niets van dat alles. We worden op de luchthaven verwelkomt met een bloemenkrans door iemand van de camping waar we gaan kamperen. Omdat het redelijk prijzig is op paaseiland hebben we besloten om in een tent te gaan zitten op Camping Mihi Noa. Het is relatief lekker weer op Paaseiland en het heerlijk om onze tent te mogen open ritsen en in te delen naar ons believen. We blijven 5 dagen op paaseiland en dat zou genoeg moeten zijn om het eiland 4 keer rond te lopen. Het is niet heel erg groot.
Dag 1 besteden we aan de camping verkennen en het dorpje op Paaseiland. Het is een klein dorpje met restaurantjes en supermarkten. Alles tegen prijzen waarvan je zegt, het moet zeker ingevlogen worden. Op paaseiland kan het ook goed waaien, dit merken we in nacht 1. We staan heel erg leuk bij de waterkant en op dat punt waait het het hardst. ‘s Nachts word de tent meerdere malen getest of de haringen er goed inzitten. Die test is eigenlijk mislukt omdat wij voor kilo’s zorgen die het voor de wind schier onmogelijk maakt ons een metertje te verplaatsen. De tent wordt helaas wel op een dusdanige wijze door de wind behandeld dat deze tegen onze neuzen gedrukt word als wij op onze matjes liggen en de hele nacht is de wind aan het vechten met de tent. Wij slapen slecht en wij geven onze pijpen aan Maarten en vragen een nieuwe tent in een iets minder winderig hoekje. We worden heerlijk neergezet bij een stenengebouwtje en na de onstuimige eerste nacht zullen we geen winderigheid meer ervaren. Behalve na die pasta met uien die we later zouden maken.
Op Paaseiland zijn we natuurlijk om met eigen ogen de beelden te zien. We besluiten om de eerste poging hiertoe te doen met de benenwagen. Het gaat ons goed af, we spotten de eerste beelden al van een afstandje aan de waterkant ten noorden van onze camping. Er zijn overigens ook heel veel nepbeelden op Paaseiland, die zich veelal kenmerken door het materiaal van plastic of dat ze er te goed uitzien. De eerste blik op de beelden is een gevoel van, dit zijn ze nu. Het interessante aan de beelden is eigenlijk dat ze heel erg simpel zijn van uiterlijk, maar je kan er uren naar kijken. De verschillende beelden lijken op elkaar, maar hebben hun eigen karakter en uitstraling. Heel bijzonder. We maken de wandeling van een paar uur compleet en we zien onder andere nog wat grotjes waar ze vroeger in schuilden. De wandelschoenen worden goed ingelopen. We stoppen ook nog even bij een museum waar we wat meer informatie lezen over een knakker die er ooit wat onderzoek heeft gedaan en we kruipen na het maken van onze welbekende pasta lekker ons tentje weer in. De volgende dag gaan we met een scooter het eiland rondrijden op zoek naar de welbekende rij beelden die met hun ruggetjes naar de zee toe staan. Onderweg zien we eerst nog andere beelden. Het zijn er veel op paaseiland en de meeste zijn eigenlijk omgevallen of omgeduwd. We zien hier en daar de bekende gezichtjes met hun neuzen in het gras. We stoppen met de scooter bij ieder bordje langs de kant van de onverharde weg en we zien onderweg nog wat andere kunstwerken van de eerste eilandbewoners. Ze hebben ook in de stenen figuren getekend en die bewonderen wij ook eventjes.
Als wij met de scooter een tijdje aan het rijden zijn over de onverharde weg komen we aan bij het eerste echte touristendingetje op Paaseiland. Het is de beeldenberg. Hier zijn de beelden geboren en hebben ze 90% van de duizenden beelden gemaakt. We zien hier dan ook beelden die nog niet af en zijn en nog half met hun rug vast zitten in de bergwand. Van anderen is het alleen het neusje uitgehakt of een half buikje. Ook zien we hier een aantal beelden schots en scheef uit de bergwanden komen. We zien al snel dat het hier een vulkaan betreft want in de binnenring zijn wat archeologen bezig met het uitgraven van een beeld. Hier zien we dat de beelden nog groter zijn dan ze nu uit de grond uitsteken en versierd zijn op hun rug met de letter M. Door de wind en regen zijn de meeste details van de beelden vergaan, maar hier kunnen we een glimp werpen op hoe alle beelden versierd waren. Het is interessant om te zien allemaal. Als we hier een uurtje of wat hebben gelopen gaan we door naar de beroemde rij beelden op Paaseiland. Als we aankomen met de scooter zien we ze al liggen en bij aanblik van dichterbij ziet er er indrukwekkend uit.
Het zijn 15 beelden op een rij en ieder beeld heeft een ander uiterlijk. Groot, dik, dun of statig. Ieder beeld vraagt om in een hokje te gezet te worden en een karakterbeoordeling te krijgen. Die heeft een zuinig mondje, die ziet er tevreden uit, die lijkt op een wiskundeleraar. We vermaken ons hier opperbest en we genieten van het resultaat dat de Japanners en de Chillenen hebben bereikt met de restauratie van deze beelden. We eten onze broodjes hier op en maken het rondje op het eiland af dat we met de scooter begonnen zijn. Eventjes lijkt het erop dat we nat gaan regenen, maar gelukkig doen onze Xenos Ponchos nog steeds waarvoor we ze hebben aangeschaft. We scheuren met onze ponchos over Paaseiland en het is er leuk.
De volgende dag maken we hetzelfde rondje andersom, nog een keer met de scooter en we zien dezelfde dingetjes nog een keer. Ook nu weer bijzonder. Ook deze keer hopen we dat we geen paarden aanrijden die hier in grote getalen loslopen en we proberen zelfs eventjes op het strand te liggen. Weinig succes, want heel warm hebben we het niet op Paaseiland. Een dagje later maken we nog een wandeling naar een ander dingetje hier op Paaseiland en dat is een klein dorpje op de rand van een vulkaankrater. Dit dorpje is gebouwd omtrent een spelletje wat ze hier deden. De mannen van het eiland gingen naar een klein eilandje en daarvan moest het eerste ei van een of andere meeuw worden teruggebracht. Deze meneer werd de Birdman en was een lokale held voor een jaartje. Hiervoor hebben ze huisjes gebouwd, wat neerkomt op stenen op elkaar stapelen tot 1 meter hoog en dan een klein deurtje erin van 50 cm bij 50 cm. Al met al ziet het er grappig uit en de wandeling ernbaar toe was leuk en de lokatie nog beter. De krater heeft allerlei ogenschijnlijke eilandjes en heeft de herkenbare uiterlijk wat je van een krater zou verwachten.
Onze tijd op Paaseiland was bijzonder, onvergetelijk en winderig. Ondanks de vele kakkerlakken die ons tentje ook leuk vonden hebben we het heel bijzonder gevonden. Door de aanwezigheid van teveel westerse zaken is het praktisch onmogelijk om je te wanen op een eilandje in de grote oceaan, maar voor ons wel meer dan een zwart stipje in een blauwe kleur op de kaart.
Puerto Natales
Na ons klein weekje op Paaseiland bevinden we ons weer met beide rugtassen op het vaste continent. Deze keer in het zuiden van Chili, waar we na een overstop in Santiago beland zijn. We zijn gevlogen van Santiago naar Punto Arenas waar we weer een heerlijk steak met champignonnesaus naar binnen werken bij opa die ogenschijnlijk een opleiding heeft gehad tot ober in een sterrenrestaurant want alle tafeletiquette beheerst hij tot in de puntjes. We blijven maar kort in Punta Arenas want hier is afgezien van een shoppingmall niet veel te beleven. We nemen de bus naar Ushaia en via daar komen we Chili weer binnen. We gaan naar het nationale Park Torres del Paines (spreek uit als Penis). We zouden hier een trekking gaan doen van een paar dagen maar het winterseizoen heeft ons dit doen heroverwegen en het af te blazen. Het is hier koud, winter en laagseizoen wat inhoudt dat de lodges niet open zijn om onze dollars te ontvangen in ruil voor een slaapplek. We bezoeken Torres del Paines met een dagtour.
Eerst naar een grot waar ze een stuk huid hebben gevonden van een prehistorisch beest en daarna door naar het nationale park. Mensen komen hier om drie hoge punten te bewonderen die naast de Andes zijn ontstaan en een andere ontstaansgeschiedenis hebben, wat ze weer heel uniek maakt. Voor ons is het een mooi gezicht voor onze medereizigers op de trip lijkt het een orgasme voor de oogbollen te zijn. Superlatieven worden gebruikt en de oohs en aahs vliegen ons om de oren in de 6 persoons jeep, waar het iedere keer weer vechten is voor het plekje bij het raam. We stoppen bij een Struisvogel en lama’s en we maken er prinsheerlijk fotootjes van alsof we op safari zijn. We bezoeken nog een schitterend watervalletje die nog onontdekt lijkt en met op achtergrond de drie spijlen van steen geeft het een mooie indruk van wat Torres del Paines inhoud. Het is een divers natuurgebied met leuke en rare vormen die de natuur voor ons heeft gemaakt in de loop van miljoenen jaren.
.jpg)
Het hoogtepunt van ons vandaag is het bezoek aan een gletsjer. We worden bij een meer afgezet en we lopen naar de waterkant. Bij deze waterkant liggen de afvalhopen van de gletsjer die een kleine kilometer in de verte te zien is. De brokken ijs die afgestoten zijn door de gletsjer en afgedreven zijn naar het punt waar wij staan. Doordat het puur ijs is, kleuren de grote ijsblokken helder blauw en met de zon erop is het alsof je in de ogen van Koos aan het kijken bent. Strak helder blauw. Schitterend! Stiekum hadden wij gedacht dat alle fotos met de blauwe kleuren een photoshop kleur waren met een kleurcode van helderblauw daarbij, maar toch niet. Het ijs is echt blauw en wacht rustig totdat het volledig is weggesmolten voordat het zijn mooie kleur verliest. Torres del Paines is een mooi gebied en wij hebben een heel erg klein beetje spijt dat we niet in het juiste seizoen er zijn om een paar dagen door het gebied te wandelen. Een volgende keer. Wij gaan vanuit Puerto Natales op naar El Calafate, alwaar wij nog meer blauw gaan zien en naar de grootste en mooiste gletsjer van Argentinië gaan. De Perito Moreno. Volgens de Lonely Planet doet dit de Gletsjer in Torres de Paines lijken op ijsblokjes in een glas witte Sauvingnon wijn uit de streek Mendoza.